โรคไวรัสวงแหวนมะละกอเป็นโรคที่สร้างความเสียหายรุนแรง การป้องกันแมลงพาหะและการจัดการด้วยวิธีผสมผสานเป็นวิธีการที่ดีที่สุดในการลดความเสียหาย [การกำจัดแมลงพาหะ ห้าม!! ใช้คลอฟีนาเพอร์]

โรคใบจุดในมะละกอเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นบ่อย การป้องกันและจัดการโรคควรใช้สารป้องกันกำจัดโรคพืชอย่างเหมาะสม การกำจัดใบที่ติดเชื้อและการเลือกพันธุ์ที่ต้านทานโรค ล้วนเป็นปัจจัยที่สำคัญ

โรคแอนแทรคโนสในผลมะละกอ ปัญหาที่สำคัญคือ ก่อให้เกิดแผลเน่าบุ๋มในระยะสุกแก่หรือผลเปลี่ยนสี แต่ระยะเก็บเกี่ยวผลไม่ปรากฏอาการของโรค ซึ่งเป็นรูปแบบการเข้าทำลายแบบเชื้อแฝง

การพ่นคอปเปอร์เป็นประจำส่งผลให้ใบแห้งกร้าน ไม่มันวาว ผิวกระด้างทั้งใบและผลหลายครั้งพบว่าทำให้เกิดโรคสะแคป โรคเมลาโนส และโรคดาวกระจายได้ง่าย

มะม่วงระยะแทงช่อดอกถึงระยะติดผลอ่อน จะมีความอ่อนไหวต่อการเกิดโรคราแป้งมากกว่าใบและส่วนอื่น

ลำดับการผสมยา ฮอร์โมน อาหารเสริม และปุ๋ยทางใบมีผลต่อประสทิธิภาพและการเกิดคราบที่ใบและผล

โรคใบจุดสนิม /ใบจุดสาหร่าย เกิดจากสาหร่ายสีเขียวกึ่งบก ลดการสังเคราะห์แสงของใบและใบอายุสั้นลง

ถึงเวลาที่ควรเลิกจำแนกเชื้อราเป็น "ราชั้นสูงและราชั้นต่ำ" !!! เมื่อเทคโนโลยี่พันธุวิศวกรรมก้าวหน้า

ในระยะแรกอาการคล้ายขาดธาตุอาหาร ต่อมาทุเรียนมักไม่ตอบสนองต่อการใส่ปุ๋ย​

ชีววิทยาของเชื้อราโพมอฟซีสและการป้องกันกำจัดโรคใบจุด-ขอบใบไหม้ในทุเรียน

โรคใบจุด-ขอบใบไหม้ในทุเรียน หากโรครุนแรงจะทำให้เกิดอาการใบไหม้ตามขอบใบหรือหน้าใบ

ทำให้เกิดอาการใบไหม้รุนแรงโดยเฉพาะในฤดูแล้ง ระยะติดดอก-ออกผล และใบหลุดร่วงรุนแรง